Pierwszy kościół pod patronem Św. Marcina w Marcinkowicach był prawdopodobnie budowlą murowaną. Został zniszczony w XVII wieku w czasie wojny trzydziestoletniej. Do dziś z tego okresu zachowała się granitowa chrzcielnica z herbem rodziny Borschnitz, właścicieli Marcinkowic w latach 1343-1379. Piękne gotyckie tabernakulum, fragment, a prezbiterium przebudowano na kaplicę cmentarną. Drugi kościół powstał po zakończeniu wojny, był wybudowany z drewna i gliny, posiadał dwie wieżyczki z dwoma dzwonami. Kościół był niejednokrotnie podpalany stąd prawdopodobna przyczyna zniszczenia ksiąg kościelnych z lat 1766-1778. Budowa trzeciego kościoła została ukończona w 1778 roku. Zbudowano go z tzw. muru pruskiego, a wykończono cegłą. Wydaje się, że był wybudowany jako tymczasowy gdyż przez następne pół wieku przysparzał tylko problemów mieszkańcom. Groził zawaleniem z powodu wilgoci, korników, remonty i naprawy nie dały rezultatów i ostatecznie stał się ruiną. W 1925 roku zdecydowano o budowie czwartego kościoła. Prawie cały budynek wykonano z granitu pochodzącego ze Strzegomia. Wnętrze kościoła reprezentuje różne style jak i jego wyposażenie pochodzi z różnych epok co nadaje kościołowi specyficzny wygląd. Ze starego kościoła przeniesiono także organy, które zostały wykonane przez mistrza Muellera z Wrocławia, któremu także Katedra Wrocławska zawdzięcza swoje organy. Kościół nie wiele ucierpiał podczas wyzwalania Marcinkowic.
Za