Kościół filialny Św. Antoniego, wzmiankowany w 1294 r. Obecny wzniesiony w końcu XIII w., przebudowany w XV w., restaurowany w XVIII i XIX w. Orientowany, murowany, jednonawowy, oskarpowany, z prostokątnym prezbiterium nakrytym dwuprzęsłowym sklepieniem krzyżowo-żebrowym, wspartym na rzeźbionych wspornikach, zachował w oknach kamienne dwudzielne maswerki. Wyposażenie wnętrza, póżnobarokowe, pochodzi z pocz. XVIII w.