Na przełomie XIX i XX w. w Oławie postanowiono wybudować nowe wodociągi, mające korzystać z wód gruntowych, zamiast rzecznych. Nowy zakład wodociągowy zlokalizowano w pobliżu wioski Gaj Oławski (d. Goy), na płd.-zach. od Oławy. Obiekt został uruchomiony prawdopodobnie w 1908 lub 1909 r. Nowa stacja pomp została połączona z nową wieżą ciśnień, zlokalizowaną niedaleko centrum miasta. W 1910 r. niedaleko obiektów stacji pomp powstała wieś Nowy Otok (d. Neu Ottag). W 1912 r. wybudowano dwie nowe studnie, dzięki czemu wydajność wodociągów wzrosła z 95 000 m3 w latach 1909/1910 do 146 000 m3 w latach 1912/1913 i 193 960 m3 w 1921 r. Pierwotnie obiekt stacji pomp w Nowym Otoku składał się z hali maszyn, gdzie znajdowała się maszyna parowa napędzająca pompy, kotłowni oraz usytuowanego w pobliżu budynku mieszkalnego dla pracowników. W 1935 r. dobudowano halę filtrów i zadaszono teren przy kominie kotłowni.
W 2. połowie lat 60. Stacja pomp w Nowym Otoku została przebudowana, z demontażem części jej zabytkowego wyposażenia. 1 stycznia 1973 r. wieś Nowy Otok, a wraz z nią teren stacji pomp, włączono do Oławy.
W połowie lat 80. w Zakładzie Uzdatniania Wody w Nowym Otoku zakończono budowę zbiornika wodnego, a w latach 90. wybudowano nową stację uzdatniania wody.
[jawc, wg ]